Παρακάτω παραθέτω ένα κείμενο του Βίκτωρος Ουγκώ ,που με συγκινεί ιδιαίτερα το νόημα του και με βοήθησε να βρω την ιερότητα μέσα μου , στον σύντροφο μου και σε αυτό που υπάρχει ανάμεσα μας.
Ο άνδρας είναι το πιο εξυψωμένο των πλασμάτων. Η γυναίκα είναι το πιο ύψιστο των ιδανικών. Ο άνδρας είναι ο εγκέφαλος. Η γυναίκα είναι η καρδιά. Ο εγκέφαλος παράγει το φως, η καρδιά την αγάπη. Το φως γονιμοποιεί, η αγάπη ανασταίνει. Ο άνδρας είναι δυνατός στη λογική. Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα. Η λογική πείθει, τα δάκρυα συγκινούν. Ο άνδρας είναι ικανός για όλους τους ηρωισμούς. Η γυναίκα για όλα τα μαρτύρια. Ο ηρωισμός εξευγενίζει. Το μαρτύριο ανυψώνει. Ο άνδρας είναι ένας κώδικας. Η γυναίκα ένα ευαγγέλιο. Ο κώδικας διορθώνει, το ευαγγέλιο τελειοποιεί. Ο άνδρας είναι ένας ναός, η γυναίκα είναι το ιερό. Μπροστά στο ναό αποκαλυπτόμαστε, μπροστά στο ιερό γονατίζουμε. Ο άνδρας σκέφτεται. Η γυναίκα ονειρεύεται. Το να σκέφτεσαι είναι να έχεις μια νύμφη στο κρανίο. Το να ονειρεύεσαι είναι να έχεις ένα φωτοστέφανο στο μέτωπο. Ο άνδρας είναι ένας ωκεανός. Η γυναίκα είναι μια λίμνη. Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει. Η λίμνη την ποίηση που θαμπώνει. Ο άνδρας είναι ο αετός που πετά. Η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδά. Το να πετάς είναι να κυριαρχείς το διάστημα. Το να τραγουδάς είναι να κατακτάς την ψυχή. Τελικά, ο άνδρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η γη. Η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός.
Σε μια εποχή που οι ρόλοι έχουν αλλάξει, που οι άνδρες ψάχνουν να βρουν την ταυτότητα τους, που οι γυναίκες χειραφετημένες μεν, ψάχνουν έναν άνδρα να τους υποτάξει την καρδιά δε, που η προβληματική σχέση στο ζευγάρι καταλήγει να είναι κανόνας και όχι εξαίρεση, έρχεται λοιπόν ο Βίκτωρ Ουγκώ με την μαεστρία του και με τον δικό του μοναδικό τρόπο και μας δείχνει ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα ανάμεσά μας αλλά αντίθετα πολλά να μοιράσουμε. Μας εμπνέει το σεβασμό στο κάθε φύλο ξεχωριστά. Μας υπενθυμίζει τα όμορφα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί. Πολλές φορές η καθημερινότητα, τα προβλήματα, οι υποχρεώσεις καταφέρνουν και μας κάνουν να το ξεχνάμε. Όμως υπάρχει εκεί και ένας παράδεισος που μπορούμε να χτίσουμε μαζί και που χρειάζεται ενθύμηση, συνειδητή προσπάθεια, σεβασμό, αποδοχή και ουσιαστική αγάπη. Ίσως αυτές οι αξίες να είναι τα πινέλα και τα χρώματα για τον δικό μας παράδεισο. Ας τον ζωγραφίσουμε λοιπόν και ας μπούμε μέσα.
Καλές και δημιουργικές ζωγραφιές!