Περιμένοντας το δεύτερο παιδί! Ανάμεικτα συναισθήματα συνοδεύουν τους γονείς, από χαρά, ενθουσιασμό, αγωνία αλλά και ένα πλήθος από ερωτηματικά γύρω από το γεγονός. θα είναι γερό; θα το αγαπάω το ίδιο; πώς θα τα καταφέρω τώρα και με ένα άλλο μωρό στο σπίτι; θα τα προλαβαίνω; πώς θα το πάρει το παιδί μου; πότε να του το ανακοινώσω; με τι τρόπο;
Πρώτα από όλα, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η έλευση ενός νέου μέλους στην οικογένεια είναι ένα μεν ευχάριστο, αλλά και ταυτόχρονα στρεσογόνο γεγονός για όλη την οικογένεια. Τίποτα δεν είναι όπως παλιά! Νέα δεδομένα και καινούριες συνθήκες ύπαρξης. Είναι απαραίτητος και αναγκαίος ένας χρόνος προσαρμογής για όλους. Εσείς πώς θα αισθανόσασταν αν ο σύζυγος σας έφερνε έναν άλλον ή μια άλλη στο σπίτι σας ; Τα παιδιά αισθάνονται ότι απειλούνται και αντιδρούν ποικιλοτρόπως. Ξαφνικά καλούνται να μοιραστούν την αγάπη των γονιών τους και όχι μόνο! Αυτό από μόνο του είναι μια τεράστια αλλαγή μέσα από την οποία θα ωριμάσουν και θα αναπτυχθούν, φθάνει να τα αντιμετωπίσουμε με ενσυναίσθηση και κατανόηση.
Πότε να το ανακοινώσω και με τι τρόπο
Η ανακοίνωση χρειάζεται να γίνει με έναν όμορφο τρόπο όπου θα το κατανοήσει το παιδί, ανάλογα πάντα την ηλικία του παιδιού και θα εστιάζει στην θετική πλευρά του γεγονότος. Πχ δεν θα είσαι μόνος σου από εδώ και πέρα ,θα έχεις πάντα κάποιον να παίζεις.
Θεωρώ σκόπιμο να ανακοινωθεί ήδη από την αρχή της εγκυμοσύνης. Έτσι το παιδί έχει όλο το χρόνο για να προσαρμοστεί στην ιδέα. Μπορεί η μητέρα να του δείχνει τους υπέρηχους του μωρού ,να το καλεί να της χαιδέψει την κοιλίτσα της ,να νιώσει το κλώτσημα του μωρού, να τους διαβάζει μαζί ένα παραμύθι ,να το καληνυχτούνε ή να του τραγουδούνε .Η εγκυμοσύνη εξάλλου είναι μια περίοδος προετοιμασίας για όλους με εντελώς διαφορετικό τρόπο για τον καθένα.
Το παιδί μου αντιδρά και τώρα τι κάνω
Με τον ερχομό του μωρού στο σπίτι το παιδί σας μπορεί να αντιδράσει μπορεί και όχι. Οι αντιδράσεις είναι ποικίλες. Μπορεί να έχει ξεσπάσματα, να έχει καθαρίσει και ξαφνικά να τα κάνει πάνω του, να θέλει την προσοχή σας συνεχώς, να έχει επιθετική συμπεριφορά στο βρέφος. Γονείς πρώτα από όλα ψυχραιμία! Τα συμπτώματα αυτά είναι ένας τρόπος να μας μιλάει το παιδί για αυτό που χρειάζεται. Αν ακούσουμε την ανάγκη του παιδιού για προσοχή, ασφάλεια, ή για ό,τι άλλο ,αρκεί να μπούμε στον κόπο να το ανακαλύψουμε, τα πράγματα θα αλλάξουν προς το θετικό και τα παιδιά θα βρούνε τον δικό τους τρόπο να σχετιστούνε.
Καταρχήν ,είναι σημαντικό να επιτρέψουμε στο παιδί μας να μιλήσει για ό,τι αισθάνεται και σκέφτεται .Μπορούμε μέσα από παιχνίδι ρόλων να διερευνήσουμε τα συναισθήματα του. Πχ πώς αισθάνεται ο μικρός αρκούδος που θα έρθει ένα παιδάκι στο σπίτι;. Είναι απαραίτητο να αποδεχτούμε τα όποια αισθήματα νιώθει το παιδί μας και να του δώσουμε χώρο για να τα εκφράσει .Δεν υπάρχουν αρνητικά και θετικά συναισθήματα παρά μόνο συναισθήματα. Η ζήλια πχ είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα όπως όλα τα άλλα που αν της δώσουμε χώρο για έκφραση και δεν την απαγορέψουμε πχ τι χαζά είναι αυτά που λες, δεν πρέπει να αισθάνεσαι έτσι, το παιδί μας θα εκτονωθεί και θα ανακουφιστεί.
Εδώ θα ήθελα να τονίσω ,ότι καλό θα ήταν ,αν εντοπίσουμε ότι το παιδί μας νιώθει ανασφάλεια ή άγχος, να το καθησυχάσουμε λέγοντας του ότι το αγαπάμε, να διαβεβαιώσουμε ότι η αγάπη μας δεν άλλαξε, δεν μοιράστηκε αλλά αντίθετα πολλαπλασιάστηκε! Υπάρχει πολλή αγάπη για όλους μας! Πάνω από όλα, ας του δείξουμε εμπιστοσύνη και είμαι σίγουρη ότι το παιδί σας θα σας εκπλήξει ευχάριστα!
Μια πολύτιμη εμπειρία είναι να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία μας, για όσους είναι εφικτό, ως αδέλφια. Ας πάμε πίσω στο χρόνο και να θυμηθούμε τι μας βοήθησε που κάνανε οι γονείς μας και τι αποτέλεσε εμπόδιο στο να αναπτύξουμε την σχέση με τον αδελφό μας .Πόσο οι γονείς μας έθρεψαν το αίσθημα της αγάπης ή του ανταγωνισμού και της σύγκρισης; Ήταν η ζήλια ένα απαγορευμένο συναίσθημα ή υπήρχε αποδοχή;
Και να μην ξεχνάμε, τα παιδιά μας είναι ο καθρέφτης μας! Μέσα από αυτά εκπαιδευόμαστε και αναπτύσσουμε τον εαυτό μας. Κάθε εμπειρία μαζί τους είναι και ένα βήμα στην δική μας αυτογνωσία. Σημαντικό να απολαύσουμε κάθε βήμα στο δύσκολο αλλά και συνάμα απίστευτα συναρπαστικό ταξίδι ως γονείς!
Κλείνοντας ,θα ήθελα να σημειώσω ότι αν νιώθουμε ότι για κάποιο λόγο ,δυσκολευόμαστε να ανταπεξέλθουμε στον ρόλο μας ,η επίσκεψη σε ένα ειδικό επιβάλλεται τόσο για το καλό το δικό μας όσο και για το καλό του παιδιού. Μια άλλη χρήσιμη εναλλακτική είναι οι ομάδες γονέων.